Λαμπρινός, Γεώργιος

(Καλαμάτα 1909 – 1948). Φιλολογικό ψευδώνυμο του κριτικού και δοκιμιογράφου Γεωργίου Μπαστουνόπουλου. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στα γράμματα το 1936 με δοκίμιά του που δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα της Καλαμάτας Θάρρος. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τα λογοτεχνικά περιοδικά Νεοελληνικά Γράμματα, Νέα Εστία και Ελεύθερα Γράμματα. Έργα του: Η μοναρχία στην Ελλάδα (1945), Το δημοτικό τραγούδι (1946), Μορφές του εικοσιένα (ιστορική μονογραφία). Το διήγημά του Ο Γιοζέφης συμπεριλαμβάνεται στην ανθολογία 15 Διηγήματα απ’ την Αντίσταση (1945). Στα λιγοστά, λόγω του πρόωρου θανάτου του, έργα του εκφράζονται οι προοδευτικές του ιδέες. Διηγήματά του έχουν περιληφθεί σε διάφορες ανθολογίες. Εκτελέστηκε κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, εξαιτίας των αριστερών του πεποιθήσεων. Γιος του είναι ο σκηνοθέτης Φώτος Λαμπρινός.